China

China is in een korte tijd een zeer belangrijke handelspartner van Nederland geworden. Nederlandse bedrijven investeren volop in de groeiende Chinese economie. Andersom zijn producten met het label ‘Made in China’ niet meer weg te denken uit Nederlandse winkels. Dit is positief voor de economie van beide landen. China behoort tot de grootste economieën ter wereld. Als exportland heeft Nederland daarom baat bij een goede relatie met China.

De relatie met China moet echter niet alleen gebaseerd zijn op winst en exporttoename. De Nederlandse regering dient eveneens oog te hebben voor de schaduwzijden die de Chinese economische groei met zich meebrengt. Het land kent nog veel armoede en onderdrukking – vooral op het platteland. Ook is er sprake van corruptie, grootschalige milieuvervuiling en schending van mensenrechten. China moet door Nederland blijvend worden aangesproken op deze problematiek.

Sinds 2013 breidt China haar economische en geopolitieke invloed uit via het grootste infrastructuur- en investeringsproject in de geschiedenis: de Nieuwe Zijderoute. De strategie van China hierin kenmerkt zich door een bilaterale aanpak. Landen in Centraal-Azië, Afrika, Zuid- en Oost-Europa krijgen hierdoor nieuwe impulsen voor hun economie maar laten tegelijkertijd ook China vaste voet aan de grond krijgen. De Chinese staat, welke via alle Chinese bedrijven rechtstreeks invloed kan uitoefenen in deze landen, streeft naar wereldwijde hegemonie. De Chinese ideologie conflicteert op veel punten echter met Westerse normen en waarden. SGP-jongeren wil daarom dat Nederland binnen de EU pleit voor een gezamenlijke aanpak jegens dit project. Hierin wordt de voedingsbodem voor Chinese investeringen binnen EU-lidstaten weggenomen maar ook controle gehouden op de Chinese aanwezigheid. Deze controle moet zich richten op vitale onderdelen van de economie, zoals de gezondheids-, telecom- en maritieme sector.

De grote sociaal-economische veranderingen in de Chinese samenleving hebben gevolgen voor de positie van minderheden in het immense land. Zo leek de vrijheid van kerken de afgelopen jaren te zijn toegenomen, maar de laatste jaren lijkt de godsdienstvrijheid toch weer te worden ingeperkt. China kent momenteel al meer dan 80 miljoen christenen. Echter, in sommige regio’s is er nog steeds sprake van (zware) christenvervolging. Daarnaast worden ook bevolkingsgroepen zoals de Oeigoeren systematisch onderdrukt in China.

Sinds het aantreden van president Xi Jinping worden de rechten van Chinese staatsburgers nog meer ingeperkt. Een ieder die kritiek durft te leveren op de Chinese regering, wordt opgepakt en wordt nooit meer iets van gehoord. Ook journalisten en andere personen die hun mening publiceren zijn slachtoffer van het harde regime van Peking.

Daarnaast is het voor SGP-Jongeren onacceptabel dat China een restrictie van het aantal kinderen per echtpaar nastreeft. Hoewel in het verleden jarenlang een eenkindpolitiek werd gehandhaafd, is dit sinds 2015 uitgebreid naar twee kinderen per echtpaar. Volgens een onderzoek uit april 2016 bestaat deze politiek ten koste van een geschatte 13 miljoen abortussen per jaar! Gendercide, het aborteren van meisjes enkel omdat zij een meisje zijn, is hierbij een grote zorg.

Het Nederlandse kabinet moet de situatie nauw in het oog houden en dit – ook in Europees verband – voortdurend aankaarten bij de Chinese overheid. Economische belangen mogen niet voortdurend zwaarder wegen dan geloofsvrijheid.

Op het wereldtoneel, waaronder in de VN-Veiligheidsraad, speelt China vaak een zeer kwalijke rol. Ondanks een toenemende kritische Chinese houding, kan een land als Noord-Korea al decennialang doorgaan met het verdelgen van de eigen bevolking doordat China steun verleent aan het Pyongyang-regime en alle acties vanuit de internationale gemeenschap systematisch dwarsboomt. Ook de houding van China in de regio is kwalijk te noemen. De strijd met Japan om de Oost-Chinese Zee, het agressieve gedrag in de Zuid-Chinese Zee en de houding van China jegens Taiwan en Hong Kong laten een land zien dat niet schuwt voor het gebruiken van geweld en systematische onderdrukking wanneer hen dit goed uitkomt. Dit moet gevolgen hebben voor de houding van vrije landen ten opzichte van China. Brede, wereldwijde coalities zullen moeten worden gesmeed om China’s houding te veranderen waar dat het meeste nodig is.